نامه ی یک دانش اموز به معلمی که عاشقش شد.

                         به نام خدایی که عشق را باعشق افریددرحالی که می دانست تنها عاشق واقعی

 

خودش است .معلم عزیزم سرمشق عشق راکه خدابرقلبت نوشت برقلبم بنویس

 

تاهزاران بار انرا دوره کنم واشک بریزم تا شایدی دریای عشقی بسازم وخودم را در ان

غرق کنم اه ه ه چه زیباستزمانی که تو شتابان برای نجاتم بیایی و در دریایه عشقم

قرقت کنم مولای من با ورودت دریای قلبم را اقیانوس کن.                      

                           .تقدیم به امامی که ندیده عاشقش شدم.

 

 

 

 

فرشید خزایی منبع